Begin september 2008 heb ik mijzelf in mijn tong gebeten. Het anker van mijn tandprothese verstoorde het herstel. Na enige tijd heb ik een afspraak gemaakt bij mijn tandarts. Die vast stelde dat hier de kaakchirurg naar moest kijken. Mijn tandarts heeft mij meteen de volgende dag naar de kaakchirurg van het OLVG ziekenhuis gestuurd. Daar is een weefsel van de verwonding aan mijn tong getrokken en enkele dagen later kreeg ik de uitslag. Deze bleek te gaan om een aanvang van een kwaadaardig tumor (maar wel gelukkig goed te behandelen). Hierop ben ik meteen doorverwezen naar de kaakchirurg van het AMC waarop meteen een reeks van uitgebreide onderzoeken van start ging. John noemt dat nog steeds "mijn APK".
Om een lang verhaal korter te maken....
Woensdag 22 oktober 2008 zijn John en ik bij de specialist geweest voor de uitslag en behandelplan. Er waren maar liefst ACHT doktoren aanwezig (inclusief studenten). Heb ik in een lange tijd niet zoveel aandacht gehad! Er was ook nog een radioloog aanwezig, deze wist mij te vertellen dat ik met die afdeling niets te maken ga krijgen. Dat stelde ons wel even gerust.
Dinsdag 28 oktober 2008 werd ik ter voorbereiding in het AMC opgenomen en donderdag 30 oktober 2008 was de operatie. Men heeft de tumor aan de zijkant van mijn tong weggehaald en ook weefsel van de halsklieren. Deze twee waren nodig voor de pathaloog om vast te kunnen stellen of ik nadien wel of niet radio-therapie of andere therapie nodig zou hebben. De verblijfsduur na de operatie was vier weken in plaats van twee weken geworden dankzij een onverwachte infectie van de operatiewond aan mijn hals. Gelukkig vertelde de dokter later dat radio-therapie niet nodig was omdat er geen uitzaaingen waren.
Sinds mijn ontslag uit het ziekenhuis ben ik nog onder controle bij het AMC. Alles loopt nog steeds voorspoedig en controle is al teruggebracht naar eens per maand.
Andere uitslagen van de reeks onderzoeken:
1. Er zijn géén uitzaaiingen in de halsklieren en omgeving geconstateerd.
2. De foto van mijn longen ziet er goed uit.
3. Aan het einde kreeg ik ook nog "positief" nieuws. Ik ben HIV-negatief bevonden. Gezond dus. (Wij hadden niet anders verwacht natuurlijk.) Dit proces was wel in een sneltreinvaart verlopen als je na gaat dat ik pas op 22 september 2008 met de klacht bij mijn tandarts in de stoel zat. Wachtlijsten? Hoezo wachtlijsten?
Ik wil iedereen hierbij van harte bedanken voor de enorm hoeveelheid belangstelling, bloemen, kaarten en bezoek. Op naar een volledig herstel, zou ik zeggen!!
Begin september 2008 heb ik mijzelf in mijn tong gebeten. Het anker van mijn tandprothese verstoorde het herstel. Na enige tijd heb ik een afspraak gemaakt bij mijn tandarts. Die vast stelde dat hier de kaakchirurg naar moest kijken. Mijn tandarts heeft mij meteen de volgende dag naar de kaakchirurg van het OLVG ziekenhuis gestuurd. Daar is een weefsel van de verwonding aan mijn tong getrokken en enkele dagen later kreeg ik de uitslag. Deze bleek te gaan om een aanvang van een kwaadaardig tumor (maar wel gelukkig goed te behandelen). Hierop ben ik meteen doorverwezen naar de kaakchirurg van het AMC waarop meteen een reeks van uitgebreide onderzoeken van start ging. John noemt dat nog steeds "mijn APK".
Dinsdag 28 oktober 2008 werd ik ter voorbereiding in het AMC opgenomen en donderdag 30 oktober 2008 was de operatie. Men heeft de tumor aan de zijkant van mijn tong weggehaald en ook weefsel van de halsklieren. Deze twee waren nodig voor de pathaloog om vast te kunnen stellen of ik nadien wel of niet radio-therapie of andere therapie nodig zou hebben. De verblijfsduur na de operatie was vier weken in plaats van twee weken geworden dankzij een onverwachte infectie van de operatiewond aan mijn hals. Gelukkig vertelde de dokter later dat radio-therapie niet nodig was omdat er geen uitzaaingen waren.
Sinds mijn ontslag uit het ziekenhuis ben ik nog onder controle bij het AMC. Alles loopt nog steeds voorspoedig en controle is al teruggebracht naar eens per maand.
Ik wil iedereen hierbij van harte bedanken voor de enorm hoeveelheid belangstelling, bloemen, kaarten en bezoek. Op naar een volledig herstel, zou ik zeggen!!
Rob, 23 januari 2009